1. Wydany w 1953 r. esej pt. “Zniewolony umysł” to jedno z najważniejszych dzieł Miłosza. O czym opowiada utwór?
2. Podaj nazwiska trzech autorów, których twórczość Miłosz tłumaczył na język polski.
3. Poniższy wiersz od lat krąży wśród Polaków i przypisywany jest Miłoszowi. Jak głosi legenda został nagrodzony specjalną nagrodą Stalina. W rzeczywistości sam autor prawdopodobnie nie miał z nim nic wspólnego, utwór stanowi jednak niezwykłą ciekawostkę. Jaka jest alternatywna wersja tego wiersza?
Runą w łunach, spłoną w pożarach
Krzyże Kościołów, krzyże ofiarne
I w bezpowrotnym zgubi się szlaku
Z Lechickiej ziemi Orzeł Polaków
O słońce jasne, wodzu Stalinie
Niech władza Twoja nigdy nie zginie
Niech jako orłów prowadzi z gniazda
Rosji i Kremla płonąca gwiazda
Na ziemskim globie flagi czerwone
Będą na chwałę grały jak dzwony
Czerwona Armia i wódz jej Stalin
Odwiecznych wrogów swoich obali
Zmienisz się rychło w wieku godzinie
Polsko, a twoje córy i syny
Wiara i każdy krzyż na mogile
U stóp nam legnie w prochu i pyle.
4. W roku 1982 Tadeusz Konwicki nakręcił film na podstawie powieści Miłosza. Jaki wspólny tytuł noszą powieść i film? O czym opowiada powyższe dzieło?
5. Wczesna twórczość Miłosza określana jest jako katastroficzna. Dominuje w niej metaforyczność i wizje apokalipsy. Jednym z dzieł utrzymanych w tym nurcie jest poniższy wiersz. Jaki nosi tytuł?
W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.
W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.
A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.
Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.
{loadposition adsense1}
